Karımın Diğer Yüzü…
Sabah oldu, yine güzel olacağına söz verilen gün, karım yatak odasından çıktı, kollarını boynuma doladı
ve bugün yine harika olduğunu söyledi. Gerçekten üniversiteye gitmek zorunda mısın, arkanı döndün ve kıçını salladın.
Oh, o bir oburdu ve doyamıyordu.
Elimi tuttu ve onunla birlikte beni banyoya sürükledi.
Orada büyük aynalı lavabonun önünde durdu ve çok kaba bir şekilde kıçını kıpırdattı.
Sen öyle istedin, tabii ki böyle davet edildiğimde penisim yerinde durmuyordu ama cesaretle küçük başını kaldırdı.
Arkadan hala ıslak amına sapladım, ama dışarı çıktım ve asamı arka görüşünden geçirdim.
Adamım, penisim onunla doluydu ve şimdi delik de dahil olmak üzere kıçı.
Köfteleri o kadar güzel sallanıyordu ki hayır diyemedim ve onları yakaladım.
Onu düzgün bir şekilde ovuşturdum ve meme uçlarını da çevirdim, karım inledi ve tekrar ona sürmeye çalıştım.
Aniden, penisin boğuştuğunu ve daha çok sıktığını hissettim.
Ama onu göğüsleriyle düzgün bir şekilde tuttum ve yüksek bir inilti ile geldi ve sırtını kamburlaştırdı.
Ama ben zaten içindeydim, nazik ol, yanlış delik, diye soludu ama içeri girmesine izin verdi.
Şey, zaten içerideyken kendime iki kez söylenmesine izin vermedim ve çok dikkatli bir şekilde taşıdım.
Karımı ilk kez anal olarak aldım ve bana izin vermesine şaşırdım.
Ama iyi dayandı ve her seferinde biraz daha derine indim. Şey, geceden sonra artık o kadar büyük değildi ama yine
de ayakta durabilecek kadar sertti.
Darlık onu rahatsız etti ve ben de onu çikolata deliğine cum yükümü vurdum.
Aşağıya baktım ve girişten biraz sızıntı olduğunu gördüm.
Tuvalete gitti ve üzerine oturdu ve bir süre oturdu. Sonra kağıt aldı ve kıçını sildi.
Ona biraz acıyarak baktım ve sadece üzgünüm dedim ama davet uykuya daldı.
Bunu daha önce hiç yapmadın, dedi bana ve ben, bir noktada her zaman bir ilk vardır, çok güzel sallandın.
Ama bunun için değil, dedi, bezi alıp ıslattı, kıçını sildi ve kendini kuruladı.
Sen, ben zorundayım, geç kaldığımız için profesör kesinlikle çok kızacak.
Bugün ne yapıyorsun? Ah, bütün gün ofisteyim, oradan da kaçamam, dedi.
İyi ya sen? Bugün ne yapıyorsun, diye sordu. Oh, yeni deney serisine başlıyoruz, çok umut verici , bakalım
büyüyebilecek miyim, dedim eşime.
Claudia’nın benim için kıyma bulaştırdığı ve arada kahvemi bitirdiği bir ruloyu çabucak kaptım
ve anahtarı aldım. Bugün daha sonra olacak, diye bağırdım ve gidelim!
Şey, zaten şüphelendiği gibi, profesör sinirlendi ve onun gibi dakik olmayan bir çalışanı neden işe aldığımı asla anlayamayacağım dedi
.
Omuzlarımı silktim ve kısaca dedim ki, çünkü ben iyiyim, bu kadar yeter!
Ah, bırakalım! Doğruca Schultze nakliye şirketine gidiyorlar ve yeni malzemeleri getiriyorlar, dün akşam geldiler.
Artık teslim etmiyorlar mı diye sordum hayır yine yoldalar.
Tıpkı bugün olduğu gibi, kabul ettim, ama lütfen gün bitmeden geri dönün. Laboratuvardayız ve kimliğinizi unutmayın
yoksa içeri giremezsiniz.
Onu emmek istedim ve doğrudan araba servisine gittim, bir köpek avcısı ödünç aldım ve Radebeul yönüne gittim.
Aniden bir trafik sıkışıklığında sürüyorum, harika, her neyse, kaçırdığım buydu.
O boktan nakliye şirketi yine neredeydi, pencereyi indirdim ve bir kadına sordum, çok uzak.
Elblandklinikum hemen yanında, kaçıramazsınız.
Hava sıcaktı ve pencereyi biraz açık bıraktım.
Aniden bir kadın gördüm, Claudia’m değil miydi, bu olamazdı, TU ofisinde olmalıydı, değil mi?
Sokakta duruyordu ve ben yanında araba ile durdum ve tam çıkmak üzereyken bir adam geldi ve öpüştüler.
Orman perisi Holla, burada neler oluyor ve hala onun, hadi bir kahve içelim dediğini duyabiliyorum.
Bugün buna ihtiyacım var, kıçım hala ağrıyor, o pislik.
Bu sabah beni kıçımdan becerdi, salak.
Ne zamandan beri bu kadar hassassın, uzun zamandır yapmıyorsun!
Yıldırım çarpmış gibi oturdum, ha yanlış filmde miydim? Burada neler oluyordu ve bu adam kimdi?